Her Adım Bir Umut:)

Ne istediğini bilmek o kadar basit olmasa gerek!.. 
Neden mi?
Bir kere istemek lazım ..İsteyebilmek.. 
İsteyebildik diyelim..
Sınırımızı bilmeyiz biz!.. Birden coşar, pek tabi taşarız..
İyi bir okulda okumalıyım, saygınlığı olan bir işim olmalı, mükemmel(!) bir sevgilim ..diye uzayıp giden bir istekler listesi çıkarırız ortaya..
Mutluluğun resmini zihinlerimizde çizer, üstüne keyifle birer kahve içeriz..
Sonra o mutluluk için tasalanırız!..
Okumalıyım,çalışmalıyım,sevmeliyim,sevilmeliyim...diyerek minik minik başlayan içimizdeki fısıltıların,dışardaki seslerle bir olup avaz avaz bağırdığını duyarız!..
Zihinlerimizdeki mutluluk tablosu flulaşır,huzursuzluk ise köşesine bir güzel kurulur!..
Bu böyle olmaz der sahaya çıkarız!.. okur,çalışır,sever,seviliriz...hep didinir hep çalışır çabalarız..Yetmez!..
Dişimizi tırnağımıza takar,gecemizi gündümüze katarız..
Kaçan kovalanır ya..Hayat tam gaz bizden kaçıyor gibi kovalarız!..kimi zaman nefessiz kalır ama peşini bırakmayız!..
Kendimizi çabalamaya ,kovalamaya o kadar kaptırırız ki niye koştuğumuzu bilmeden devam ederiz takibe!..
Sonra bi soluklanır..Ben n'apıyodum ya, niye koşuyorum ki ben, ne istiyorum??? diye sorarız..
Döndük mü başa!..
 
Hayır!..
Yolun belki onda birini belki yarısını katettik belki de bitişe bir adım kaldı!..İlerledik.. 
İşin özü başlangıç noktasında değiliz artık!..
Ve başladığımız gibi değiliz..Saçımız dağıldı,terledik,düştük belki küçük/büyük yaralarımız var,yorulduk,hırslandık,usandık..büyüdük..
Ardımıza baktığımızda bıraktıklarımızın sesleri kalmıştır artık..Net olmayan görüntüleri..Geriye dönemeyiz biliriz..
Sorularla bakarız önümüze..uzak..hiçbir şey görünmez..bitmek tükenmek bilmez bir yol!..
Ne yapacağımızı bilemeden bakarız bir geri bir ileri!..
Neden sonra olduğumuz yerin farkına varırız!..Etrafımıza bakarız..KENDİMİZE..elimizdekileri sayar,eksiklerimizi saptarız..
Yeniden isteriz, istediklerimizden vazgeçeriz!..Liseteye yenilerini ekleriz..
Sonra buruk bir gülümsemeyle bakarız arkamıza,son değildir bu bakış elbet!..Her katettiğimiz yol sonrası döner bakarız yine..Bazen mutlu,bazen hüzünlü..ama vazgeçmeyiz ondan..
Umutla döneriz yolumuza.. gözlerimizi kısar da bakarız geleceğimize, birşeyler görebileceğimize inanırız yürekten..
Ve yavaş yavaş atarız adımlarımızı ..hafif ama güçlü adımlarla ilerleriz bu kez!..
Geride bir çocuk belirir..gülümseyerek el sallar bize..
 
Ne istediğimizi bilir miyiz?..
E isteye isteye onu da öğreniriz elbet.. :)